HAYAT İŞTE BU KADAR BASİT...

bu manzarada oturmayı, tarlada gezip ayçiçeği toplamayı özledim...BEN olmayı özledim....

beynimde yarım kalanlar..

o kadar fazla ki düşündüğüm şeyler daha birtanesine çözüm bulamazken yeni birgünde yeni yeni düşünceler daha türüyor bi önceki yarım kalıyor..böyle böyle birikti beynimde bir sürü düşünce artık çözüm bulmaya bile çalışmıyorum çünkü taşıyamıyorum ağır gelmeye başlıyor bizaman sonra..aslında ne için bukadar düşünce bilmiyorum bigün hiçbirine ihtiyacımız olmucak nasılsa aslında çok ileriye baktığında sadece düşünce değil hiçbirşeye ihtiyacın olmucak gidiceğin yerde..tuhaf ya hayat bi deli ben bi akıllı idare edicez artık:)

sosyal dolly...

renkli bir kişilik olan ben yani dolly artık tam bir sosyal hayata geçtim insanlara laf yetiştirmeyi aşırı sevdiğimden dolayı bir çok sosyal paylaşım sitesine hakimdim ama yeterli gelmedi bu bana..face,msn,blog derken twitoş çıktı dedim ki;dolly sen 3 sosyal paylaşım sitesine üyesin ama bunlar sana yetmiyor.. twitoşta bi dolly eksikliği olduğunu gördüm ve bana ihtiyaçları var ordakilerin hemen bi hesap aç ve eksik kalma... ve artık benimde NUR TOPU GİBİ TWİTOŞUM OLDU:) 4.sosyalliğimden sonra artık beni kimse durduramaz ve bu çene bu eller artık hiç durmazzzz YAŞASIN SOSYAL YAŞAM YAŞASIN DOLLY:)

gözümün görmek istediği...

bi kaç gün önce içimde manyak bi mutluluk vardı, şimdi ise tuhaf bir durgunluk... mevsimsel değişim beni çarptı galiba:)bu soğuk havada en sevdiğim aksesuarım şalım boynumda, peluş kulaklıklarım kulağımda, parmaksız eldivenlerim elimde, burnumun tepesi pespembe, eşofmanım üzerimde ,vazgeçilmez converselerim ayağımda, kapşonlum ve tuhaf kokulu montum üstümde,ben ise karlı bi tepede elimde sıcak şarabımla aşagıda görünen manzarı seyrederken içkinin beni hafifçe çarpmasını isterdim...

is-te-mi-yo-rummmm!!!!!

içime bi hüzün kaçtı 4 gündür kimse çıkaramadı..hiçbirşey istemiorum..ne konuşmak,ne gülmek,ne gezmek,ne yemek,ne içmek,ne sevmek,ne sevilmek,ne var olmak,ne olmamak,ne özlemek,ne özlenmek,ne aşk,ne yanlızlık,ne eş dost,ne aile,ne arkadaş,ne mutluluk,ne ağlamak is-te-mi-yo-rum.... sadece yazmak, yaza yaza bitirememek hissetmediklerimi anlatmak sayfalar dolusu..ama yapamıyorum ona bile elim gitmiyor,gözüm yemiyor..boşluk kocaman bir boşluk sanki bişey için gün sayıyorum vakit dolduruyorum ama sonunda sanki çok mutlu olucağım birşeyi bekliyorum...işte böyle bişey şuan ki beynimden geçen parmaklarımdan dökülenler...